تاریخچه فرانسیم
فرانسیم در سال 1939 توسط مارگریت کاترین پری در فرانسه کشف شد.وی این عنصر را در هنگام آنالیز کردن توالی متلاشی شدن اکتینیوم به دست آورد. نام این عنصر بر گرفته شده از نام کشور فرانسه است.
دانشمندان مقدار فرانسیم را در پوسته ی زمین در حدود یک اونس تخمین می زنند، از این رو برای مطالعه ی فرانسیم باید آن را از طریق بمباران کردن توریم با پروتون یا با بمباران رادیم رادیوم با نوترون ایجاد کرد.
خواص اتمی، فیزیکی و شیمیایی فرانسیم
|
خواص اتمی، فیزیکی و شیمیایی فرانسیم |
|
|
عدد اتمی |
87 |
|
جرم اتمی |
223 |
|
نقطه ذوب |
27 ºC |
|
نقطه جوش |
677 ºC |
|
رنگ |
نقره ای-خاکستری-متالیک |
|
حالت استاندارد |
جامد |
|
گروه |
1A |
|
انرژی یونیزاسیون |
375 Kj/mol |
|
شعاع یونی |
ناشناخته |
|
شکل الکترونی |
[Rn] 7s1 |
|
الکترونگاتیوی |
0.7 |
|
حالت اکسیداسیون |
1 |
|
1.87 g/cm3 |
|
|
دوره تناوبی |
7 |
|
شماره سطح انرژی یونیزاسیون |
7 |
|
شعاع کووالانسی |
260 pm |
|
شعاع واندروالس |
348 pm |
|
گرمای تبخیر |
65 Kj/mol |
ایزوتوپ های فرانسیم
|
نیمه عمر |
ایزوتوپ |
|
20 دقیقه |
Fr-212 |
|
4.8 دقیقه |
Fr-221 |
|
14.3 دقیقه |
Fr-222 |
|
21.8 دقیقه |
F-r223 |
کاربردهای فرانسیم
به دلیل کمیابی و ناپایداری، هیچ مصرف تجارتی برای فرانسیم وجود ندارد.این عنصر برای مقاصد تحقیقاتی در زمینه های بیولوژی و شناسایی ساختار اتمی مورد استفاده قرار می گیرد همچنین در تشخیص سرطان کاربرد دارد ولی دامنه ی استفاده از آن بسیار محدود است.
قابلیت فرانسیم برای سنتز، به دام افتادن و خنک شدن با ساختار اتمی ساده ای که دارد برای آزمایشات طیف بینی بسیار مهم به شمار می رود. این آزمایشات اطلاعات ویژه ای در رابطه با سطح انرژی و ذرات زیر اتمی به دست می دهد.مطالعه ی نور خارج شده از لیزر فرانسیم 210 به دام افتاده،اطلاعات دقیقی بین سطح انرژی های انمی انتقال یافته به دست می دهد که با تئوری کوانتوم قابل پیش بینی است.
اثر فرانسیم بر سلامتی انسان
فرانسیم قوی ترین فلز قلیایی خاکی و الکتروپزیتیوترین عنصر جدول تناوبی شناخته شده است. تمامی ایزوتوپ های فرانسیم رادیواکتیو بوده و اکثر آن ها ناپایدارند، فرانسیم به شکل عنصری آن بسیار نادر بوده و اتم های آن را می توان در کانی های اورانیم یافت، فرانسیم دومین عنصر نادر بعد از استاتین است.
هیچ مصرفی برای فرانسیم وجود ندارد، چرا که در پوسته ی زمین به طور کلی فقط 340 تا 550 گرم موجود است و سایر ایزوتوپ های آن ناپایدار است، در نتیجه تآثیر آن بر سلامتی و محیط قابل بررسی نیست.
