تاریخچه تانتال
این عنصر توسط آندرس اکبرگ در سال 1802 در سوئد کشف شد. نام این عنصر از کلمه ی یونانی تانتالس به معنی پدر نیوبیم (افسانه شناس یونانی) نامگذاری شده است.
در ابتدا بسیاری از شیمیدان ها تصور می کردند نیوبیم و تانتال هر دو یک عنصر هستند. برخی دیگر بر این عقیده بودند که تانتال یکی از آلوتروپ های نیوبیم است. بعدها، رز در 1844 و ماریگنس در 1866 نشان دادند که اسید نیوبیک و تانتالیک دو اسید متفاوت هستند.اولین تولید خالص تانتال در 1907 در فون بولتون صورت گرفت.
خواص اتمی، فیزیکی و شیمیایی تانتال
|
خواص اتمی، فیزیکی و شیمیایی تانتال |
|
|
عدد اتمی |
73 |
|
جرم اتمی |
180.95 |
|
نقطه ذوب |
2850 ºC |
|
نقطه جوش |
6000 ºC |
|
شعاع اتمی |
146 pm |
|
رنگ |
خاکستری |
|
حالت استاندارد |
جامد |
|
گروه |
5B |
|
انرژی یونیزاسیون |
674.2 Kj/mol |
|
شعاع یونی |
0.070 nm (+5) |
|
شکل الکترونی |
[ Xe ] 4f14 5d3 6s2 |
|
الکترونگاتیوی |
1.5 |
|
حالت اکسیداسیون |
5, 4, 3, 2, -1 |
|
16.69 g/cm3 |
|
|
دوره تناوبی |
6 |
|
شماره سطح انرژی یونیزاسیون |
6 |
|
شعاع کووالانسی |
170±8 pm |
|
شعاع واندروالس |
0.1425 nm |
|
گرمای تبخیر |
732.8 Kj/mol |
ایزوتوپ های تانتال
|
نیمه عمر |
ایزوتوپ |
|
1.8 سال |
Ta-179 |
|
15E1.2 سال |
Ta-180 |
|
پایدار |
Ta-181 |
|
114.43 روز |
Ta-182 |
کاربردهای تانتال
تانتال در چهار محیط کاربرد پیدا کرده است: کاربردهای دما بالا مانند موتور هواپیما؛ تجهیزات الکتریکی مانند خازن ها؛ ایمپلنت های پزشکی و استفاده در محیط های خورنده شیمیایی
این عنصر به ندرت به عنوان یک عنصر آلیاژی شناخته می شود چرا که تمایل به ترد کردن فلزات دارد. مقاومت به خوردگی تانتال در برابر تهاجم شیمیایی تقریبا صفر است بنابراین در صنایع شیمیایی به خصوص در دیگ های بخار به عنوان مبدل حرارتی مورد استفاده قرار می گیرد جایی که قوی ترین اسیدها در آن تبخیر می شوند.
