تاریخچه رادرفوردیوم
رادرفوردیم توسط گروهی از کارکنان مرکز هسته ای دوبنا در کالیفرنیا در 1964 کشف شد. انجمن شیمی آمریکا این عنصر را به نام رادرفورد، شیمیدان و فیزیکدان نیوزیلندی نامگذاری کرد.
در سال 1964 دانشمندان دوبنا در روسیه کشف عنصر 104 را اعلام کردند و نام کورچاتویم را در تکریم واسیلویچ کورچاتو، آخرین رییس تحقیقات هسته ای انجمن شوروی، پیشنهاد کردند. این آزمایش شامل واکنش تصادم بین یون های 242Pu و 22Ne بود.
در 1969 گروه آمریکایی در برکلی کالیفرنیا کشف ایزوتوپ های عنصر 104 را اعلام کردند. آزمایش آن ها شامل واکنش تصادم پرانرژی بین 249Cf و 12C بود. این گروه همچنین نشان دادند که قادر به سنتز این عنصر با استفاده از روش های ارائه شده در سال 1964 نیستند.
خواص اتمی، فیزیکی و شیمیایی رادرفوردیوم
|
خواص اتمی، فیزیکی و شیمیایی رادرفوردیم |
|
|
عدد اتمی |
104 |
|
جرم اتمی |
260.9 |
|
نقطه ذوب (تخمین زده شده) |
2400 ºC |
|
نقطه جوش (تخمین زده شده) |
5800 ºC |
|
حالت استاندارد |
جامد |
|
گروه |
4B |
|
انرژی یونیزاسیون |
490 Kj/mol |
|
شکل الکترونی |
[ Rn] 5f14 6d2 7s2 |
|
حالت اکسیداسیون |
4 |
|
دوره تناوبی |
7 |
|
شماره سطح انرژی یونیزاسیون |
7 |
ایزوتوپ های رادرفوردیوم
|
نیمه عمر |
ایزوتوپ |
|
4.7 ثانیه |
Rf-257 |
کاربردهای رادرفوردیوم
این عنصر هیچ کاربردی ندارد، و اطلاعات بسیار اندکی درباره این عنصر وجود دارد.
