تاریخچه دارمشتادیم
این عنصر در سال 1994 توسط هافمن، نینو، هس برگر، آرم بروستر، فولجر، مانزن برگ، جی اسکات و... در GSI آلمان کشف شد. نام این عنصر از نام محل کشف آن، یعنی دارم اشتات در آلمان گرفته شده است. اولین ایزوتوپ کشف شده دارای عدد اتمی 269(یعنی 269 مرتبه سنگین تر از هیدروژن) است.
این عنصر جدید از طریق هم جوشی اتم های نیکل و سرب با یکدیگر به دست آمد. این کار با شتاب دادن ذرات نیکل در دستگاه شتاب دهنده UNILAC برای دستیابی به سطح انرژی بالا، انجام شد. پس از چند روز، بیلیون ها اتم نیکل به هدف سربی برای تولید و شناسایی این عنصر، شلیک شدند.
این عنصر در حقیقت چهارمین عنصری بود که در GSI کشف شد. بین سال های 1981 تا 1984 عناصر 107(بوریم)، 108(هاسیم)، 109(ماتنریم) ساخته و شناسایی شدند.علاوه بر عنصر 110 یعنی دارمشتادیم، عناصر 111 و 112 نیز در GSI آلمان کشف شدند.
خواص اتمی، فیزیکی و شیمیایی دارمشتادیم
خواص اتمی، فیزیکی و شیمیایی دارمشتادیم |
|
عدد اتمی |
110 |
جرم اتمی |
281 |
حالت استاندارد |
جامد |
گروه |
8B |
شکل الکترونی |
[Rn] 5f14 6d8 7s2 |
دوره تناوبی |
7 |
شماره سطح انرژی یونیزاسیون |
7 |
ایزوتوپ های دارمشتادیم
نیمه عمر |
ایزوتوپ |
4 میکروثانیه |
Ds-267 |
0.17میلی ثانیه |
Ds-269 |
0.10 میلی ثانیه |
Ds-270g |
6 میلی ثانیه |
Ds-270m |
1.63 میلی ثانیه |
Ds-271g |
69 میلی ثانیه |
Ds-271m |
170 میلی ثانیه |
Ds-273 |
5.7 میلی ثانیه |
Ds-277 |
0.20 ثانیه |
Ds-279 |
11 ثانیه |
Ds-281a |
3.7 دقیقه |
Ds-281b |
کاربردهای دارمشتادیم
این عنصر هیچ کابردی ندارد و اطلاعات اندکی از آن در دست است.