تاریخچه اینشتینیم
اینشتنیم توسط کارکنان ارگون در لاس آلوماس و دانشگاه کالیفرنیا، در ایالات متحده امریکا در سال 1952 کشف شد. نام این عنصر از نام آلبرت اینشتن بر گرفته شده است. این عنصر پس از انفجار اولین بمب حرارتی- هسته ای در ذرات رادیواکتیو برجای مانده از آن در اقیانوس اطلس، در نوامبر 1952 کشف شد. در سال 1961، مقادیر کافی اینشتنیم برای جدایش 253Es تولید شد.
خواص اتمی، فیزیکی و شیمیایی اینشتینیم
|
خواص اتمی، فیزیکی و شیمیایی اینشتینیم |
|
|
عدد اتمی |
99 |
|
جرم اتمی |
254 |
|
نقطه ذوب |
1133 ºC |
|
نقطه جوش |
نامشخص |
|
شعاع اتمی |
186 pm |
|
حالت استاندارد |
جامد |
|
انرژی یونیزاسیون |
619 Kj/mol |
|
شکل الکترونی |
[ Rn ] 5f10 6d1 7s2 |
|
الکترونگاتیوی |
1.3 |
|
حالت اکسیداسیون |
2, 3, 4 |
|
8.84 g/cm3 |
|
|
دوره تناوبی |
7 |
|
شماره سطح انرژی یونیزاسیون |
7 |
ایزوتوپ های اینشتینیم
|
نیمه عمر |
ایزوتوپ |
|
7.7 دقیقه |
Es-246 |
|
26 دقیقه |
Es-248 |
|
1.7 ساعت |
Es-249 |
|
8.6 ساعت |
Es-250 |
|
1.4 روز |
Es-251 |
|
1.3 سال |
Es-252 |
|
20.5 روز |
Es-253 |
|
276 روز |
Es-254 |
|
1.6 روز |
Es-254m |
|
40 روز |
Es-255 |
کاربردهای اینشتینیم
در 1955 اینشتنیم 253 برای تولید مندلیفیم استفاده شد. بدین منظور کمتر از یک پیکوگرم اینشتنیم 253 با ذرات آلفا در سیکلوترون بمباران شد.
