فریت دلتا
فریت دلتا (Delta Ferrite)، محلول جامد کربن در آهن دلتا است. این فاز دارای ساختار بلوری BCC است، اما ثابت شبکه آن با ثابت شبکه فریت آلفا متفاوت است. حداکثر حلالیت کربن در فریت دلتا در 1495 درجه سانتی گراد برابر با 0.09 درصد است. از آنجایی که درجه حرارت معمولی جهت شروع عملیات حرارتی فولاد ها در منطقه آستنیت می باشد و فریت دلتا نیز در دما های پایین تر به آستنیت تبدیل می شود، فریت دلتا فقط از نظر عملی مورد توجه قرار گرفته و کاربرد صنعتی چندانی ندارد. از آنجایی که فریت دلتا اولین فازی است که در ضمن انجماد و جوشکاری فولاد ها تشکیل می شود، شیب های غلظتی ناشی از عناصر آلیاژی و یا ناخالصی ها و هم چنین جدایش بین دندریتی در ضمن تشکیل این فاز به وجود می آیند. اعمال کار گرم و همگن کردن فولاد ها در منطقه پایداری آستنیت به طور قابل ملاحظه ای جدایش حاصل از انجماد را کاهش می دهد. البته در بسیاری از کاربردها درصدی از جدایش قابل تحمل است. گاهی برخی از معایب و مشکلات به وجود آمده در حین عملیات حرارتی ناشی از جدایش به وجود آمده در حین تشکیل فریت دلتا از مذاب است.
منابع و پیوندها
گردآوری شده توسط دپارتمان پژوهشی شرکت پاکمن
ویلیام اسمیت ، ساختار، خواص و کاربرد آلیازهای مهندسی ، ترجمه ی علی اکبر اکرامی و سید مرتضی سید ریحانی ، موسسه انتشارات علمی ، 1382.
محمد علی گلعذار ، اصول و کاربرد عملیات حرارتی فولادها و چدن ها ، انتشارات دانشگاه صنعتی اصفهان ، 1375.
برداشت از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است
