کاشی های سرامیکی

کاشی سرامیکی

کاشی های سرامیکی (Ceramic Tile) یک از محصولات سرامیکی بسیار مهم در صنعت ساختمان است که به عنوان پوشش روی دیوارها و یا فضای کف مورد استفاده قرار می گیرد. علاوه بر جنبه تزئینی، این محصولات به حفظ بهداشت محیط کمک کرده و از نفوذ رطوبت جلوگیری می کنند. کاشی های سرامیکی بسیار متنوع هستند و پارامترهای مختلفی در تقسیم بندی آن ها به کار می رود.

تقسیم بندی کاشی های سرامیکی

کاشی های سرامیکی را می توان بر مبنای رنگ و ظاهر، محل مصرف، میزان {{تخلخل}}، لعاب، نوع و {{پخت}} تقسیم بندی کرد.

1- تقسیم بندی بر حسب ظاهر و رنگ:

      - بدنه های سفید

      -بدنه های تیره (قرمز پخت)

2- تقسیم بندی بر حسب محل مصرف:

      - کاشی دیوار

     - کاشی کف

3- تقسیم بندی بر حسب میزان تخلخل:

کاشی های دیواری و کاشی های ظریف کف، دسته ای از فرآورده های سرامیکی هستند. می توان کاشی ها را بر حسب میزان تخلخل بدنه به شکل زیر تقسیم بندی کرد:

     - محصولات متخلخل:

این دسته، گروهی از کاشی ها هستند که میزان جذب آب پس از پخت آن ها بیش از 10 درصد است. بر اساس استاندارد EN87 به شکل زیر دسته بندی کاشی های متخلخل صورت می گیرد:

    -محصولات زجاجی:

این محصولات، کاشی های لعابدار و بدون لعابی هستند که جذب آب آنها پس از پخت کمتر از 6 درصد است. این محصولات معمولا به عنوان کاشی کف در داخل و خارج ساختمان استفاده می شود و بر اساس استاندارد EN87 به استون ورهای پرسلانی، استون ور های قرمز و استون ور های تک پخت لعاب دار تقسیم بندی می شوند.

4- تقسیم بندی بر حسب لعاب:

بر اساس این تقسیم بندی کاشی ها به لعاب دار و بدون لعاب تقسیم بندی می شوند:

5- تقسیم بندی بر اساس نوع پخت:

   - کاشی های تک پخت

   - کاشی های دو پخت

در روش اول، پخت بدنه و لعاب به طور همزمان و در یک سیکل انجام می گیرد. در نوع دوم، ابتدا بدنه در دمای بالا پخته می شود و پس از اعمال لعاب، پخت دوم در دمای پایین تر صورت می گیرد.

6- تقسیم بندی کاشی ها بر اساس نوع:

بر حسب ماهیت و نوع کاشی می توان طبقه بندی زیر را انجام داد:

     - کاشی معمولی

     - کاشی منوپروزا

    -کاشی پرسلانی

تکنولوژی تولید کاشی

مراحل تولید کاشی های سرامیکی که به روش پرس شکل دهی می شوند، به طور کلی عبارت است از: 1- آماده سازی مواد اولیه: در این مرحله مواد اولیه به وسیله {{سنگ شکن}} های فکی و چکشی خرد می شوند. 2- مواد اولیه بدست آمده توزین شده و به وسیله آسیاب تر یا {{بالمیل}} به {{دوغاب}} تبدیل می شوند. 3- دوغاب آماده شده به {{اسپری درایر}} منتقل شده و گرانول تهیه می شود. 4- گرانول ها بسته به نوع محصول (کف یا دیواری) در زمان های متفاوتی پیرسازی یا age می شوند. 5- گرانول های بدست آمده متناسب با نوع محصول نهایی تحت عملیات پرس قرار گرفته و شکل دهی می شوند. 6- محصول بدست آمده خشک می شود. 7- محصول خشک شده مسیرهای متفاوتی را طی می کند. اگر این محصول تک پخت باشد، پس از خشک شدن وارد خط لعاب شده و پس از اعمال لعاب، پخت می شود. اگر محصول مورد نظر دو پخت باشد، ابتدا بدنه پخته شده و لعاب بر بدنه پخته شده اعمال می شود و در نهایت پخت لعاب صورت می گیرد.

مواد اولیه صنعت کاشی

مواد اولیه مورد استفاده در صنعت کاشی را به سه دسته می توان تقسیم بندی کرد:

1- مواد پلاستیک یا شکل ­پذیر

 رس ها یا کانی های رسی که دارای خاصیت {{پلاستیسیته}} بوده و خاصیت شکل­ پذیری را به بدنه می­ دهند.

2- پرکننده­ ها یا فیلرها

 پر کننده ­ها موادی غیر پلاستیک با نقطه ذوب و مقاومت شیمیایی بالا هستند که به بدنه اضافه می­ شوند تا از تغییر شکل بدنه در خلال پخت جلوگیری کنند. مهم ترین و رایج ­ترین پرکننده­ ها در صنعت کاشی، سیلیس و {{آلومینا}} هستند.

3- گدازآورها

این مواد به منظور کاهش نقطه ذوب بدنه یا لعاب مصرف می شوند. در هنگام پخت بدنه، گدازآورها ذوب شده و در هنگام سرد شدن فاز شیشه­ ای را در بدنه به وجود می­ آورند و به بدنه کاشی استحکام می بخشند. فلدسپات ها از مهم ­ترین گدازآورهای مصرفی در بدنه­ و لعاب هستند.

آزمون های تعیین کیفیت کاشی

آزمون هایی که برای تعیین کیفیت کاشی مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از: - بررسی کیفیت سطح و ابعاد نمونه - جذب آب - استحکام خمشی - سختی - سایش - انبساط حرارتی - مقاومت به شوک حرارتی - مقاومت به ترک شبکه ای - مقاومت شیمیایی - انبساط رطوبتی - مقاومت در برابر یخ زدگی

انبساط رطوبتی کاشی

سابقا در بدنه های کاشی دیواری از Na2O و K2O به عنوان گداز آور استفاده می شد. ولی به مرور، CaO جایگزین این گدازآورها شد. استفاده از CaO باعث کاهش انقباض بدنه در هنگام پخت شده و در نتیجه موجب پایداری ابعادی کاشی می شود. ازطرفی انبساط رطوبتی در این کاشی ها کاهش می یابد. انبساط رطوبتی به علت جذب آب فاز شیشه ای بدنه های پخته شده رخ می دهد و در نهایت منجر به ایجاد تنش کششی در لعاب می شود و ایجاد ترک در آن می شود. در حقیقت پدیده جذب رطوبت از زمان سرد شدن بدنه در داخل کوره، آغاز می شود. اما ترک های ناشی از آن پس از چندین سال در لعاب کاشی مشاهده می شود. بنابراین دو ویژگی در ایجاد انبساط رطوبتی موثر است: تخلخل و میزان فاز شیشه. در برخی بدنه ها اگرچه میزان فاز شیشه زیاد است، ولی عدم حضور تخلخل در بدنه موجب می شود تا رطوبت با فاز شیشه تماس نداشته باشد و در نتیجه مقدار انبساط رطوبتی ناچیز باشد. در صورتی که تخلخل بدنه زیاد باشد، حتی مقادیر اندک فاز شیشه نیز می تواند مشکل ساز باشد. با استفاده از CaO به جای Na2O و K2O مقدار فاز شیشه در بدنه و در نتیجه میزان انبساط رطوبتی به شدت کاهش می یابد.

منابع و پیوندها

گردآوری شده توسط گروه پژوهشی شرکت پاکمن

 افسون رحیمی و مهران متین، تکنولوژی سرامیک های ظریف، شرکت سهامی انتشار، 1382.

زیارتعلی نعمتی، نگرشی بر فناوری کاشی پرسلانی، موسسه انتشارات علمی شریف، 1386.

برداشت از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است

کاشی های سرامیکی از دید seificeramic.com

کاشی سراميكی داراي انواع و گونه های متفاوت و بسياری است. اعمال يا عدم اعمال لعاب، مهم ترين عامل تمايز انواع كاشی به شمار می آيد. ميزان تخلخل كاشی نيز در درجه دوم اهميت قرار دارد. رنگ دركاشی های لعاب خورده می تواند در بافت كاشی وارد شده باشد. اين رنگ می تواند رنگ طبيعی خاك رس يا رنگدانه اي باشد كه قبل از پخت كاشي به رس اضافه شده باشد. در برخي موارد در كاشي هاي لعاب خورده، رنگ (معمولا مخلوطي ازسيليكات سرب و رنگدانه ها) پس از پخت بدنه بر لعاب سطح اعمال می شود. سپس كاشی را جهت ممزوج نمودن لعاب با بدنه، مجددا در كوره پخت قرار می دهند. انواع كاشی های لعاب خورده از براق روشن تا مات كامل، داراي رنگ ها، طرح ها و بافت های سطحی متنوع تری در مقايسه با نوع بدون لعاب هستند.

کاشی های سرامیکی از دید builddirect.com

Ceramic tile for floors is baked at very high temperatures, resulting in attractive and very hard surfaces. The ceramic tile floors manufacturing process results in a huge choice of color, size, finish and shape in wall and floor tiles. The process is comprises the following steps: The first and the foremost step in the manufacturing of ceramic tile floors is the formation of body slip. Body slip is formed by blending raw materials such as clay, feldspar, sand, dolomite, and quartz with 30% of water. After blending, it is grounded in a ball mill to get the body slip. After the formation of body slip, the material which will soon be made into ceramic tile floors is now put into a spray dryer and heated at high temperature. When the body slip is heated, it is transformed into powder which contains moisture of about 6%. The powder is then sent to presses to form bisque (body)...more

کاشی های سرامیکی از دید madehow.com

Wall and floor tile used for interior and exterior decoration belongs to a class of ceramics known as whitewares. The production of tile dates back to ancient times and peoples, including the Egyptians, the Babylonians, and the Assyrians. For instance, the Step Pyramid for the Pharoah Djoser, built in ancient Egypt around 2600 B.C. , contained colorful glazed tile. Later, ceramic tile was manufactured in virtually every major European country and in the United States. By the beginning of the twentieth century, tile was manufactured on an industrial scale. The invention of the tunnel kiln around 1910 increased the automation of tile manufacture. Today, tile manufacture is highly automated. The American National Standards Institute separates tiles into several classifications. Ceramic mosaic tile may be either porcelain or of natural clay composition of size less than 39 cm2 (6 in.2). Decorative wall tile is glazed tile with a thin body used for interior decoration of residential walls. Paver tile is glazed or unglazed porcelain or natural clay tile of size 39 cm2 (6 in.2) or more. Porcelain tile is ceramic mosaic tile or paver tile that is made by a certain method called dry pressing. Quarry tile is glazed or unglazed tile of the same size as paver tile, but made by a different forming method.

Europe, Latin America, and the Far East are the largest producers of tile, with Italy the leader at 16.6 million ft.2/day as of 1989. Following Italy (at 24.6 percent of the world market) are Spain (12.6 percent), Brazil and Germany (both at 11.2 percent), and the United States (4.5 percent). The total market for floor and wall tile in 1990 according to one estimate was $2.4 billion. The United States has approximately 100 plants that manufacture ceramic tile, which shipped about 507 million ft.2 in 1990 according to the U.S. Department of Commerce. U.S. imports, by volume, accounted for approximately 60 percent of consumption in 1990, valued at around $500 million. Italy accounts for almost half of all imports, with Mexico and Spain following. U.S. exports have seen some growth, from $12 million in 1988 to about $20 million in 1990. Because the tile industry is a relatively mature market and dependent on the building industry, growth will be slow. The United States Department of Commerce estimates a three to four percent increase in tile consumption over the next five years. Another economic analysis predicts that 494 million ft.2 will be shipped in 1992, a growth of about 4 percent from the previous year. Some tile manufacturers are a bit more optimistic; an American Ceramic Society survey showed an average growth of around 36 percent per manufacturer over the next five years...more