سختی نوپ
سختی نوپ (Knoop Hardness) در ایالات متحده امریکا ابداع شد. در این روش از یک هرم الماسی استفاده می شود که قطر بزرگ حفره ایجاد شده توسط آن هفت برابر قطر کوچکش و در حدود سی برابر عمق آن است. امتیاز این نوع فرو رونده در مقایسه با فرو رونده آزمون ریزسختی ویکرز (که فرورفتگی مربعی ایجاد می کند) در این است که طول فرورفتگی نوپ حدودا سه برابر قطر فرورفتگی ویکرز است و می تواند با دقت بیشتری اندازه گیری شود.
عدد سختی نوپ
عدد سختی نوپ از رابطه زیر بدست می آید:
فرمول عدد سختی نوپ:
P= بار وارده بر حسب کیلوگرم
AP= مساحت اثر بازیابی نشده فرورفتگی بر حسب mm2
L=طول قطر بزرگ، mm
C= عدد ثابت سنبه که توسط سازنده اعلام می شود.
مزایای آزمون نوپ
مزیت سنبه (فرو رونده) نوپ این است که در طول قطر بزرگ معین، عمق و مساحت فرورفتگی آن فقط در حدود 15 درصد عمق و مساحت فرورفتگی ویکرز با طول قطر مساوی است. این مطلب به ویژه به هنگام اندازه گیری سختی یک لایه نازک (مانند یک لایه فلز آبکاری شده)، یا هنگام آزمایش مواد ترد که تمایل به شکست آن ها متناسب با حجم ماده تحت تنش است، مفید واقع می شود.
نکات مهم آزمون نوپ
- کم بودن بار در آزمون های میکروسختی مستلزم به کار بردن دقت زیاد در تمام مراحل آزمایش است.
- سطح نمونه باید به دقت آماده شود. معمولا پرداخت متالوگرافی نیاز می شود.
- ممکن است کار سخت شدن نمونه حین عملیات پرداخت بر نتیجه آزمون موثر باشد.
- قطر بزرگ اثر نوپ در بارهای بیشتر از حدود 300 گرم تحت بازیابی الاستیک قرار نمی گیرد. اما در بارهای سبک تر مقدار کمی برگشت الاستیک انجام می گیرد.
- در فرورفتگی های خیلی کوچک که در بارهای سبک ایجاد می شود، خطای تعیین محل اطراف فرورفتگی واقعی بیشتر می شود.
دو عامل آخر باعث خواهند شد تا عدد سختی بیشتر خوانده شود.
منابع و پیوندها
گردآوری شده توسط دپارتمان پژوهشی شرکت پاکمن
جورج دیتر ، متالورژی مکانیکی ، ترجمه شهره شهیدی ، مرکز نشر دانشگاهی.
ورنون جان ، آزمون مواد ، ترجمه علی حائریان و محسن کهرم، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد.
برداشت از مطالب سایت با ذکر منبع بلامانع است
