تست ضربه ایزود

ماشین تست ضربه آیزود (Izod Impact test) از یک آونگ سنگین نصب شده در یک قاب محکم تشکیل شده است. آونگی با جرم 27.24 کیلوگرم (60 پوند)، از ارتفاع 0.61 متری (2 فوت) شروع به حرکت می کند. سرعت آونگ در پایین ترین نقطه نوسان، حدود 3.5 متر در ثانیه است. آونگ در پایین ترین نقطه حرکتش به نمونه آزمایش شیاردار، که محکم در گیره بسته شده است، برخورد می کند. بخشی از ضربه آونگ صرف شکستن نمونه آزمایش می شود. پس از برخورد، بالاترین ارتفاع آونگ یادداشت می شود. مقدار واقعی انرژی مصرف شده در اثر شکست نمونه، توسط شاخص متحرکی که همراه با آونگ در حال حرکت، روی یک صفحه مدرج حرکت می کند و در موقعیت حداکثر آونگ متوقف می شود، قابل خواندن است. نتیجه آزمایش ضربه نمونه شیاردار به صورت انرژی جذب شده در واحد سطح گزارش می شود و متداول ترین واحد آن کیلوژول بر مترمربع (KJ/m²) است. مساحت مورد محاسبه، مقطع باقیمانده در قسمت شکاف است.

مقطع نمونه آزمایش استاندارد، مربع 10 × 10 میلی متر و یا دایره ای به قطر 11.4 میلی متر است. در این نمونه ها یک شیار V شکل به عمق 2 میلی متر با فرز ایجاد می شود. نمونه آزمایش ممکن است فقط یک شیار داشته باشد و یا دارای سه شیار در سه وجه مختلف با زاویه های 90 درجه نسبت به یکدیگر باشند.

با هر نمونه آزمایش سه شیاره، سه نتیجه آزمایش به دست می آید. پس از آزمایش اول و دوم نمونه را بالا آورده و در محل جدید در گیره می بندند. استقرار دقیق نمونه آزمایش در گیره بسیار مهم است و برای این منظور از یک شابلن ویژه استفاده می شود. نتایج آزمون های ضربه می توانند پراکندگی زیادی داشته باشند و توصیه می شود میانگین نتایج شش آزمایش یا بیشتر گزارش شوند.

آزمون آیزود علاوه بر استفاده در مورد فلزات برای مواد پلاستیکی هم مورد استفاده قرار می گیرد. برای مواد پلاستیکی میانگین ده آزمایش توصیه شده است. یک عیب آزمون ایزود این است که نمی توان به همان راحتی آزمون شارپی، استحکام ضربه ای مواد در دماهایی غیر از دماهای محیط را تعیین کرد. اگر نمونه ها از کوره یا یخچال خارج شوند، ممکن است در فاصله زمانی تنظیم محل دقیقشان در گیره به مقدار زیاد، ولی غیر قابل اندازه گیری، سرد یا گرم شوند.

مواد بسیار ترد مانند چدن را می توان به شکل بدون شیار آزمایش کرد.