آلیاژهای آهن- کروم- کربن

آلیاژ آهن-کروم-کربن

آلیاژهای آهن-کروم-کربن (Fe-Cr-C Alloy) از جمله فولادهای زنگ نزن هستند. کربن یک عنصر پایدارکننده آستنیت بوده و وقتی که به آلیاژهای آهن-کروم اضافه شود منطقه آستنیت را گسترش می‌دهد. اثر افزایش مقدار کربن از 0.05 تا 0.4% وزنی بر وسعت منطقۀ γ در آلیاژهای آهن-کروم در شکل زیر آمده است. با %0.6C مرز فاز آستنیت به حداکثر %0.18Cr افزایش می یابد. افزایش بیش‌تر کربن  منجر به تشکیل کاربید آزاد می‌شود. ترتیب تشکیل کاربید در آلیاژهای آهن-کروم احتمالاً بدین صورت است:

(Cr,Fe)₂₃C₆ ، (Cr,Fe)₇C₃ ، (Fe,Cr)₃C

کاربید نوع سمنتیت -Cr,Fe₃)C ) در آلیاژهایی که تا 10درصد کروم دارند، تشکیل می‌شود و می‌تواند تا 15 درصد کروم نیز داشته باشد. در مقادیر بیش‌تر کروم، کاربید -Cr,Fe)₇C₃ ) تشکیل شده که حداقل 36 درصد کروم دارد. در نسبت‌های بیش‌تر Cr/C ، کاربید -Cr,Fe)₇C₃ ) به -Cr,Fe)₂₃C₆ )  تبدیل می‌شود. معمولا کاربید -Cr,Fe)₇C₃) در داخل دانه‌ها پخش می‌شود. میدان‌های فازی این کاربیدها که در آلیاژهای آهن-کروم وجود دارند برای 0.05، 0.1، 0.2 و0.4 درصد کربن در شکل زیر نشان داده شده است.

در این نمودارها K_C،K₁ و K₂ به ترتیب کاربیدهای Cr,Fe)₇C₃  ,  Cr,Fe₃)C) ، (Cr,Fe)₂₃C₆  می باشند.

منابع و پیوندها