متالوگرافی

متالوگرافی

متالوگرافی (Metallography)، آماده سازی نمونه ها برای برسی های میکروسکپی و مطالعه ریزساختار به منظور تعیین خواص فیزیکی و مکانیکی آن آلیاژ خاص می باشد. این یک تعریف درسی بوده و برای درک بهتر ارائه شده است لغات کلیدی این تعریف عبارتند از: آماده سازی (preparation)، ریزساختار (microstructure) و خواص فیزیکی و مکانیکی (physical and mechanical properties). آماده سازی شامل تهیه قطعه ای از فلز، برش تکه ای کوچک از این فلز، قرار دادن آن در داخل مواد مانت (به سبب کوچک بودن بیش از اندازه این قطعات، جابه جایی آن ها سخت است)، سایش سطح فلز با انواع مختلفی از ساینده های ریز، پولیش قطعه تا زمان برطرف شدن کلیه خراش های ناشی از سایش نهایی، قرار دادن نمونه در معرض یک محیط خورنده (معمولا اسیدی) و در نهایت مشاهده آن در میکروسکپی با محدوده بزرگنمایی 1500-50 برابر می باشد. ریزساختار اتمی نمونه پولیش و اچ شده است. خواص فیزیکی و مکانیکی نمونه با سختی، {{سختی پذیری}}، داکتیلیتی و استحکام کششی ماده مرتبط است. متالوگرافی مشتمل بر دو نوع است: تحقیقاتی و کنترل کیفی. از این دو نوع، شاید متالوگرافی تحقیقاتی به دلیل نیاز به شناخت دیاگرام های فازی و دیاگرام های TTT پیچیده تر باشد. از طرف دیگر، متالوگرافی کنترل کیفی برای صنعت بیشترین اهمیت را دارد. در کنترل کیفی، مدت زمان تحویل نمونه برای آماده سازی متالوگرافی تا هنگام ارائه نتایج بسیار پر اهمیت است.

در بسیاری از اوقات عملیات تولید تا زمان اتمام فعالیت آزمایشگاه متالوگرافی برای ارزیابی مواردی از قبیل: آیا عملیات حرارتی انجام گرفته، سختی یا اندازه دانه مورد نظر را فراهم نموده است؟ و یا  آیا در عملیات کربن دهی به عمق سختی مطلوب رسیده ایم؟ و مواردی از این قبیل متوقف خواهد شد. برای تهیه نمونه های متالوگرافی سه فرآیند مختلف انجام می گیرد:

1- آماده سازی (برش، مانت و سنباده زنی)

2- پولیش و اچ

3- بررسی های میکروسکپی.

آماده سازی نمونه متالوگرافی

کلید دست یابی به تفسیری دقیق از یک ریزساختار، آماده سازی صحیح نمونه از ماده تحت آزمایش می باشد. بنا به تعریف، سطح متالوگرافی آماده شده به روش صحیح باید موارد زیر را تامین نماید:

- صاف و عاری از خراش، شکاف، زنگ و سایر آلودگی هایی باشد که به سطح صدمه می زنند - حاوی کلیه آخال های غیر فلزی سالم باشد - عدم وجود هر گونه براده یا تراشه ناشی از ترکیبات بین فلزی سخت و ترد - عاری از هر گونه اثرات فلزات مزاحم باشد
		مراحل آماده سازی عبارتند از: 1-برش (sectioning) 2- سنباده زنی خشن (corse grinding) 3- مانت (mounting) 4- سنباده زنی نرم یا ظریف/ پولیش اولیه (fine grinding) 5- پولیش خشن یا زیر (rough polishing) یا پولیش میانی 6- پولیش نهایی (final polishing) 7- اچ (etch)

منابع و پیوندها

متالوگرافی از دید wikipg.org

Metallography is the study of the physical structure and components of metals, typically using microscopy. Ceramic and polymeric materials may also be prepared using metallographic techniques, hence the terms ceramography, plastography and, collectively, materialography. The surface of a metallographic specimen is prepared by various methods of grinding, polishing, and etching. After preparation, it is often analyzed using optical or electron microscopy. Using only metallographic techniques, a skilled technician can identify alloys and predict material properties. Mechanical preparation is the most common preparation method. Successively finer abrasive particles are used to remove material from the sample surface until the desired surface quality is achieved. Many different machines are available for doing this grinding and polishing, able to meet different demands for quality, capacity, and reproducibility. A systematic preparation method is the easiest way to achieve the true structure. Sample preparation must therefore pursue rules which are suitable for most materials. Different materials with similar properties (hardness and ductility) will respond alike and thus require the same consumables during preparation...more